Dous lucenses peregrinan cara un soño

Hai equipos que quizais nunca deberán ser carne de Futbolinlugo, pero moitas veces convén dar un paso atrás para poder avanzar de novo con firmeza cara adiante. Un club como a SD Compostela non precisa carta de presentación, logo da súa época gloriosa na Primeira División a finais do século pasado e varias campañas na Segunda División. As dificultades económicas fixérono caer o fútbol máis modesto. Logo de rexurdir de novo dende a Preferente ata a Segunda B, hai dous anos sufriron un novo descenso á Terceira. É dende aí, de onde tenta relanzarse de novo ao escaparate do fútbol estatal despois de finalizar campións na Terceira Galega. E como non, dous lucenses forman parte da peregrinaxe cara un soño na capital de Galicia. Despois do empate a cero na ida ante o Espanyol B, un empate con goles ou un triunfo devolvería este domingo o cadro santiagués á categoría de bronce. Santi Gegunde (16-10-1993, Navia) tentará forzar para ter minutos logo de que unha lesión lle impedise estar no partido de ida; mentras que Diego Rey (27-07-1992, Mieres – Asturias -, aínda que criado na Pobra de San Xiao – Láncara) quere culminar a tempada do mellor xeito posible, despois dun ano complicado a nivel individual lastrado polas lesións. Futbolinlugo estivo con eles en San Lázaro, lugar onde hai máis dun ano nun adestramento, nos descubriron a través de twitter.

FUTBOLINLUGO: Que sensacións tedes na previa do que pode ser o ascenso do Compos?

Santi Gegunde: Moi ilusionados. É o primeiro play off que xogo, por desgraza tiven esta lesión, pero xa estou mellor e penso que vou poder xogar algún minuto. Con gañas de lograr o ascenso sen esperar a máis eliminatorias.

Diego Rey: É a segunda fase que xogo. Igual que ao principio todos lle tiñamos moito medo ao Espanyol B, creo que agora perdimos ese medo; seguimos tendo respecto, pero vexo ao equipo moi convencido. Creo que sacamos un bo resultado en San Lázaro e imos conseguir outro bo aló.

FIL: Xogaches o anterior play off co Levante B, cambia moito facelo cun filial a facelo nesta situación?

DR: Si, sobre todo na maneira de enfocalo. No Levante B tiñamos a obriga de subir porque o Levante estaba en Primeira e telo filial en Terceira, quizais, era unha categoría moi baixa. Nós agora queremos ascender tamén, pero non temos esa obriga que pode ter o Espanyol B.

FIL: Ti tamén cres que non tedes esa presión, Santi?

SG: Os favoritos son eles porque son un filial dun equipo de Primeira e cun orzamento moi superior ao noso. Nós tamén temos moitas gañas, pero sabemos que aínda temos outra oportunidade. O obxectivo do club era xogar play-off e agora todo o que veña será un premio engadido.

FIL: Pesa levar o escudo do Compos nunha fase de ascenso?

SG: O que pesa é todas as gañas que temos os compañeiros. Está claro que é unha cidade grande, o outro día viuse que temos bastante apoio da xente pero non é unha presión máis. É un orgullo que veña máis xente, que o club siga medrando e intente recuperar o sitio que merece.

FIL: Foi unha gran temporada colectiva, a nivel individual que valoración facedes?

SG: Pode ser unha das mellores. Xoguei nunha posición nova para min e creo que se me deu ben. Estou contento cos minutos que xoguei e ca aportación que fixen ao equipo. Era un papel máis entre medipunta e mediocentro e non tanto buscar goles. Foi unha pena esta lesión ao final e non poder xogar o partido de ida.

Diego Rey: «A temporada foi moi complicada, pero mentras o equipo vaia ben, lévase mellor»

DR: O meu é un caso diferente o de Santi que fixo unha gran temporada; tivo a mala sorte desta lesión que o equipo creo que o notou no encontro de ida. Na miña parte tiven que facer un tratamento por un problema de xeonllos que teño, alargouse máis da conta e despois o equipo ía moi ben polo que costaba entrar nel. Fun tendo minutos e cando mellor me estaba atopando, tiven unha rotura de fibras…foi moi complicada a temporada, pero mentras o equipo vaia ben, lévase mellor.

Santi Gegunde: «Este ano cumprimos co que o escudo manda»

FIL: Que supón para vós xogar ca camisola do Compos en Terceira?

SG: Na categoría somos a referencia, aínda que por presuposto non fosemos os favoritos. O nome do Compos sempre está asociado a estar arriba. Por sorte este ano cumprimos co que o escudo manda, pero había equipos como Boiro, Bergantiños ou Somozas que a nivel económico eran superiores a nós. Somos un grupo moi novo, con moita ilusión que fomos pouco a pouco dando pasos cara adiante. E cando nos demos conta estabamos pelexando a liga co Bergantiños. Se as cousas van ben, coma este ano, é moi bonito xogar no Compos porque ten moita máis repercusión que outros clubs, non só en Galicia, senon a nivel estatal.

Os dous criáronse no fútbol lucense e agora peregrinan cara un soño, mensaxe que o club impulsa dende as redes sociais

DR: Na outra etapa na que estiven en Segunda B, o equipo viña de ascender sempre á primeira vez. Aquel ano non tiñamos obriga de estar metidos arriba. Tiña un pouco máis de repercusión e viña máis afección. Para min tes as mesmas obrigas xogando en Segunda B ca en Terceira. Tes que dalo todo polo equipo e pola xente que temos moitos seareiros, tanto en Santiago como fóra.

Santi Gegunde: «Puiden vivir en primeira persoa o ascenso do Lugo»

FIL: Os dous saístes do fútbol lucense. Santi con pasado na Milagrosa, Comercial e Lugo, que recordos tes desa etapa?

SG: Empecei xogando cos amigos na Milagrosa ata cadetes de segundo ano; de aí fun para a Comercial onde ascendimos á División de Honra e xa me chamou o Lugo. Aí fixen novos amigos e comecei a ver o tema un pouco máis profesional. Adestraba co primeiro equipo e ves que o fútbol é outra cousa a nivel sénior. Xoguei no Lugo en Liga Galega, Nacional e División de Honra no último ano. Aí adestraba todos os días co primeiro equipo que dirixía Quique Setién e disfrutei moito dese ano. A nivel individual foi moi bo en xuvenís e puiden vivir en primeira persoa o ascenso do Lugo á Segunda.

FIL: Quedouche a espiña cravada de non poder seguir no primeiro equipo?

SG: Era complicado porque xusto cando pasei de sénior o Lugo ascendeu. Non había un filial como agora que supón un paso intermedio entre o xuvenil e o primeiro equipo. Ou tiñas un nivelón, como era o caso de Iago Díaz, ou era imposible quedar.

FIL: E estás pendente do fútbol lucense, deses equipos nos que xogaches?

SG: Si, a maior parte dos meus amigos xogan por aí. Agora teño moitos no filial do Lugo que me alegro moito polo seu ascenso que lle vai axudar moito á base a seguir medrando. No Vilalbés tamén teño amigos como Make ou Pita que fixeron un gran ano e están xogando o play off e ogallá poidan pasar a primeira rolda. Tamén pendente da Milagrosa que leva tres descensos conseutivos, aínda que o seu obxectivo é o fútbol base. Está facendo unha gran labor aí, despois do Lugo, xunto coa Resi, son a referencia na cidade.

FIL: Ti Diego, cres que na casa queren un ascenso por semana (o irmán Pablo Rey acaba de subir á Terceira co Lugo B)?

DR: Si, meu irmán tivo a sorte de vivir iso. Alégrome moito por el, por meu primo Javi Rey, e moitos amigos que teño alí. Outros anos non houbo tanta sorte. Destacar a oportunidade que se lles está dando a eses rapaces. Cando nós estabamos en xuvenís o paso era moi complicado. Agora a oportunidade que teñen para seguir unidos ao CD Lugo como para poder fichar por outros equipos é moi boa.

FIL: Estivestes no comezo da nova etapa do Lugo, como vedes esa traxectoria?

DR: Chegar o fútbol profesional axudou moitísimo. Economicamente ábreche unhas fiestras moi importantes. Creo que é beneficioso para todo, tanto para a cidade como para a xente.

FIL: Que é o que máis destacas da túa etapa do fútbol base?

DR: Curiosamente eu comecei no Polvorín cando non tiña nada que ver co Lugo, despois fichei pola Residencia, pero onde comecei a profesionalizarme foi cando fichei polo Lugo. Moi contento de pertener a esos clubs.

FIL: Credes que a situación na que está agora o Lugo pode volver chegar o Compos?

SG: A nivel do club o Compos está na maginutde do Lugo e por historia máis. Hai que dar pasos pequenos e facer un proxecto a longo prazo. Hai que ter sorte, fichar os axogadores axeitados,… ascender é moi complicado. Agora o Lugo é un equipo asentado en Segunda e medra en todas as categorías. Nós imos tentar subir este ano, senon manter o bloque e volvelo intentar o ano que vén. Logo consolidarse en Segunda B e intentar dar o paso. No fútbol profesional calquera quere vir ó Compos, a afección tamén vai medrar e a cidade volcarase moito máis.

DR: Xa fixeron un paso grande ao cambiar o tipo de proxecto. En Segunda B pensabase que por fichar a xogadores con nome se ía ascender e eu creo que non é o paso; de feito, non foi o paso do Lugo. O ano pasado tomouse máis ese tipo de liña e creo que os resultados están sendo fantásticos.