O porteiro do San Ciprián, Madariaga, sufriu na xornada ante o Iberia da Segunda Futgal unha rotura do tendón de Aquiles tras unha acción an que o gardameta saltou a por un balón aéreo. Mada viu así o final da súa carreira, xa que el xa decidirá que esta ía ser a súa última tempada nos campos lucenses. Unha figura do noso fútbol que aproveitou para agradecer todas as mensaxes de apoio que lle chegaron tanto desde a lesión coma despois dunha operación que saíu éxito.
Futbolinlugo: O primeiro de todo. Como te encontras?
Madariaga: Despois da operación parece que saíu todo ben. Estou na casa descansando mentres non teña movilidade. Polo de agora teño pouco dolor, pero ata que me vaian quitando a férula pois estar o máis quieto posible para que a recuperación sexa exitosa.
FIL: Como foi a acción se a recordas?


M: Estaba o balón en campo contrario e houbo un balón en longo a espalda para un atacante do Iberia. O balón bota e eu vou cara adiante e cando fago a acción de salto sinto un latigazo na pisada coa dereita. Eu mirei inconscientemente cara a atrás e a última imaxe que teño é ver a porteria baleira. Cando estaba no chán o primeiro que lle preguntei a Antón e se collera o balón. Aí foi cando me din conta de que fora o tendón de Aquiles.
«Tiña ganas de acabar a tempada ben co San Ciprián»
FIL: Como levas non poder participar nos últimos partidos da tempada do San Ciprián?
M: Tiña ganas de acabar a tempada ben pero bueno. Sinto resignación pero é o que me tocou, agora teño que priorizar ter unha boa recuperación.

FIL: Como valoras a tempada do San Ciprián?
M: Foi boa no sentido de que necesitabamos caras novas no vestiario que referescar o equipo. Comezamos moi ben, inda que non era unha situación real. Estabamos facendo as cousas por enriba do noso nivel. Fixemos que os máis novos do equipo xogaran minutos que era o máis importante.
FIL: Continuarás a seguinte tempada cando te recuperes da lesión?
M: O ano que vén xa me ía retirar. Comunicárallo antes da lesión ao equipo e a directiva. Tíñao moi pensado e analizado e o final é amargo. Quería rematar doutra forma e no campo, pero tocoume así.
