Lemos-Xove Lago. Partido dun domingo ás 12.00 horas. Cando xogamos a esa hora, o club invítanos a comer. Neste caso, nun restaurante en Monforte.
Unha vez rematado o encontro, con derrota incluida (ese ano ascendeu o Lemos), fomos ao restaurante todos. Aínda me acordo ben do segundo prato. Moi bo o solombo ao roquefort.
Tomamos o café e puxémonos a falar un cacho tomando o café na mesa. Acabamos todos e veu un directivo preguntar se xa estábamos listos para saír cara á Mariña.
Dixemos que si e marchamos cara o bus. Antes de saír definitivamente, a pregunta de rigor:
![](https://futbolinlugo.es/wp-content/uploads/2024/01/concelloguitiriz.gif)
![](https://futbolinlugo.es/wp-content/uploads/2024/01/PlayaCova-1.gif)
-«Estamos todos?»
Nós sempre estábamos coa broma de: «Non, falta tal ou falta este outro».
Dígovos, en serio, que ese día non a fixemos e arrancamos o bus. Cando xa estábamos saíndo de Monforte chamou un compañeiro, non vou dicir o nome, ao central Álvaro Otero.
![](https://futbolinlugo.es/wp-content/uploads/2025/01/resolucionconcorrenciadeputacion1.gif)
-«Onde estades?».
-No bus.
Resulta que quedara no baño. Facendo as necesidades da salsa do solombo. Volvimos por el ao restaurante entre as risas de todos. Davicinho, Diego Chao, Álvaro… e todos os que alí estábamos. Polo menos fíxose amena a volta.
Maikel Pérez Río. Unha institución no fútbol mariñán. Referente no Xove Lago
![](https://futbolinlugo.es/wp-content/uploads/2024/12/senmas3.jpg)