Todo comezou cun balón que entrou pola escadra. Sí, era o primeiro gol oficial que se marcaba na Marosa e Honorato non deixou que se fixesen teas de araña naquela portería. Xogaban contra un equipo da capital lucense, o balón caeu rexeitado e Honorato pegoulle con todo. O que veu despois xa é historia.
«Antes había só cine e fútbol», Honorato ex-xogador e ex-adestrador do Burela
Honorato, que xogaba de central, foi un dos que formou parte daqueles primeiros encontros nos que o club comezou a competir na categoría Rías Altas, o que se correspondería hoxe en día coa Primeira Rexional. «Daquela era todo físico, non había tanta técnica, non había sistemas. O fútbol era directo» subliña Honorato quen comenta como se vivía o fútbol xa por aquel entón na zona: «As entradas eran espectaculares, tanto a de Foz, como a de Xove, Viveiro ou Ribadeo. Facíase moita taquilla. E que antes había só cine e fútbol. Agora hai fútbol día e noite». Tras dúas etapas como xogador, estivo varios anos tamén como adestrador dos xuvenís e como segundo técnico. «Foron unhas épocas distintas e cada época marcou a satisfacción de facer o que me gustaba. Houbo moi boa xente aquí e dos arredores», apunta. Honorato tamén valora un aspecto que hai na actualidade e que non había antes, o da formación: «Agora hai unha base que antes non había. Está o Porto Burela con moitas categorías e iso na formación nótase. Antes formábase un rapaz só desde xuvenil».
Aquela viaxe a Valladolid na eliminatoria dos play-offs á Segunda B é o maior logro deportivo da historia do Burela
«Foi cando se construíu o Hospital da Costa e Burela aínda era do Concello de Cervo», Juan Álvarez Renda, ex-adestrador do Burela
Pola Marosa pasaron moitos míticos do noso fútbol. Algúns bautizáronse alí. Outros comezaron a forxar o seu nome. É o caso de Juan Álvarez Renda. O técnico lugués aterrou na Mariña na década dos 80, «moi xoven, con 25 ou 26 anos». Alí estivo «tres temporadas na Preferente». Recalca que na zona costeira «estaban os mellores campos» e moitos equipos «requerían adestradores titulados e daquelas eramos poucos». Unha época diferente, «na que había grande rivalidade entre os equipos veciños: Foz, Ribadeo, Xove Lago…». Choveu moito dende aquelas, posto que «foi cando se construiu o Hospital da Costa e Burela aínda pertencía ao Concello de Cervo«. Iso sí, a memoria e os recordos siguen intactos. Juan Renda fala con agarimo de «Antonio Barcia, o gran presidente que tiven». No plano dos xogadores, é incapaz de quedarse cun só: «Estaban Vilariño (o pai de Keko), que o levei recén saído do Lugo con 19 anos. Tamén Mirandés, Juan Carlos (que logo foi presidente), Oliveros (xogara no Lugo e no Pontevedra), Pepete…», sinala o veterano da saga dos Renda.
«Había xogadores que podían estar xogando en Segunda B», Burunda un dos protagonistas da época dourada
Esa época «case de branco e negro», coma a definiu Juan Renda; deu paso á cor. Á mellor época da historia da SD Burela. A etapa na que gozou da Terceira División. Por aquelas, un dos ídolos da bancada era Burunda. O técnico da base do Foz e pai do prometedor Asier. Chegou á Marosa no ano 1989. Afincouse alí durante seis das mellores campañas da entidade. De feito, di quedarse coa primeira delas: «a do ascenso a Terceira División». «O ascenso foi grandísimo, unha data histórica e un salto de calidade para o clube. Mellor que a promoción a Segunda B, que foi moi chula iso sí», engade Burunda. Él era un dos que namoraba co seu fútbol. Porén había moitos máis. Os «Rego Rey, un emblema na Mariña; Chicho, Tomás…». «Xogadores que podían estar xogando perfectamente en Segunda B», comenta. Grandes clubes tentaron pescar no porto de Burela. Burunda foi un dos que estivo a piques de caer nesas redes. «Interesárase o Lugo, do que estiven moi cerca. Máis aínda do Avilés, que era un equipo punteiro que estivo a punto de ascender a Segunda A. Viñeron a Foz buscarme e todo».
O estampado colorido deu paso ao gris. En parte porque «a economía dos clubes baixou moitísimo» según Burunda. «Antes había máis equipos da Mariña en Terceira e traíase xente de fóra. Agora moitos xogadores válidos para esa categoría, de moita calidade, non están nela» por esta circunstancia aclara o exfutbolista focego. Destes anos nos que o fútbol burelao comezou a caer fala Julio Cayón quen milita no equipo dende 1994 cando entrou con 14 anos. Xogou no primeiro equipo cando xa estaba en Preferente: «deixouse de invertir no fútbol e comezouse a apostar polo da casa. Desde que se baixou a Preferente aínda houbo un par de anos nos que se trouxo xente de fóra para tentar subir. Pero a raíz diso comezouse a apostar pola canteira», afirma Cayón quen asegura que agora o «90% do cadro de xogadores está formado por xente de Burela».
«Hai veces que tes que dar un paso atrás para dar dous cara adiante», Julio Cayón, xogador e ex-presidente do Burela
Os últimos anos non foron nada fáciles, xa non só a nivel deportivo senon a nivel de club. «Hai varios anos xa que non hai unha directiva como tal. Forono collendo unhas xestoras sempre no último momento coa intención que non desaparecese. Eu mesmo fun presidente dous anos» comenta Julio Cayón. Esta última temporada o equipo descendeu á Segunda Galicia polos arrastres de outros conxuntos da provincia de divisións superiores. Cayón afirma que foi un curso atípico no que comezaron moi mal e aínda que melloraron coa chegada de Abel ao banco na segunda volta non lles chegou. Agora toca afrontar unha nova competición que para Julio ese non é o sitio do Burela, pero «hai que veces que tes que dar un paso atrás para dous cara adiante».
Aínda así, o Burela segue representando moito para os que o viven dende dentro, á marxe da categoría na que xogue o equipo. Cayón non sabe se seguirá como xogador o vindeiro ano, o que si ten claro e que non vai deixar o Burela a súa sorte: «Para min o Burela é todo. Levo aquí dende os 14 anos, os amigos íntimos coñecinos no Burela e aínda os manteño. É mais que un equipo de fútbol, xa é como unha familia«. Unha familia que este sábado estará de festa, porque o mellor de xogar cun balón, a parte de sacar as teas de araña das porterías, é o legado que queda para toda unha vida.
Texto realizado por: Iván Calaza e Diego Díaz
Diego Díaz Martínez
Un enfermo do fútbol lucense. Adestrador Nivel-3 UEFA PRO
Esta web usa cookies operativas propias y cookies de terceros (tipo analytics) que permiten conocer sus hábitos de navegación para mejorar tu experiencia. Click en “Aceptar”, si quieres obtener la mejor experiencia. Puedes visitar "Ajustes" si prefieres configurar cuales se muestran.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duración
Descripción
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.