Diego Arias é o nome do día. O xa excapitán do Lemos vén de asinar coa Sarriana. Non é un movemento calquera. A figura representativa do histórico clube monfortino cambia de categoría. Dende Futbolinlugo quixemos poñernos en contacto con el, para saber as razóns da gran sorpresa do mercado invernal.
FUTBOLINLUGO: Imos ao gran! Como foi todo? Porque temos que dicir que nos pillou de sorpresa…
DIEGO ARIAS: Pillou de sorpresa como me pillou a min. A verdade é que máis que nada era a situación que estaba pasando. Non estaba dispoñendo de minutos e non tiña o rol no equipo que quería. Non tiña o rol que tiven estos anos. E queiras que non se che chega unha oferta de Preferente faiche dudar. Ao final tomei a decisión de marchar.
FIL: Caprichos do fútbol, non? Estás nunha categoría menos sen minutos e quérente para unha competición superior…
D.A: Alberto López coñéceme de hai moitos anos. Non é a primeira vez que me intenta incorporar a un dos seus equipos. Para min o Lemos era todo e decidín continuar en todo momento. Pero agora… a situación non era a misma, non era a que eu quería e decidín saír.
Non é a primeira vez que Alberto tenta levarme a un dos seus equipos
FIL: Entón, o interés xa viña de atrás…
D.A: Sí, sí. Xa cando estaba en Escairón me chamara. Cando empezou na Sarriana en pretemporada, xa me chamara seu irmán Javi e tamén el… Ao final está pendiente de todo, da miña situación, e ve que non disfruto dos minutos que eu quero. Fala comigo e fixéronme unha oferta. E decidín aceptar.
FIL: Falabas do Lemos e da falla de minutos. Sorprendido por que se chegase a dar esta situación?
D.A: Viña dunha operación de ombreiro. É normal que ao principio coste adaptarse outra vez ao día a día de adestramentos. Este ano tamén temos máis competitividade porque fixemos boas incorporacións. Partía como un paso por detrás do resto. Pero agora xa levaba tres meses. Adestro e xogo ben, atópome ben e non tiña a continuidade que eu quería. De doce ou trece partidos só debín xogar tres de titular e un completo. Estou acostumado a outro rol e outras situacións. Non o entendía e tiña que cambiar a situación. Non podía quedarme así.
FIL: Pensas que en Monforte entenderon a túa decisión?
D.A: En todo momento transmitíronme tranquilidade. Tentaron convencerme para que me quedara. Que para eles era unha persoa importante. Non só a nivel deportivo, senón a nivel persoal e de clube. Voulles estar sempre agradecido por todo, sempre confiaron en min. E tiveron que entender a situación porque é unha decisión persoal. Non lles quedaba outra que adaptarse. Ao ser unha categoría superior, non podían facer moito máis.
Voulles estar sempre agradecido pero non lles quedaba outra que adaptarse
FIL: Vai quedar o Lemos ‘tocado’ coa marcha do seu capitán?
D.A: Pola xente que hai e o que é o clube, o Lemos ten saído de moitas situacións peores que que marche eu. Da desaparición incluso. Entendo que pode chocar un pouco que marche. Pero non vai afectar para nada a nivel vestiario e deportivo. Hai un equipo moi bon. Con Diego Arias ou sen el, seguirá aí.
O Lemos ten saído de moitas situacións peores que a miña marcha
FIL: Ves o ascenso coma unha realidade en Monforte?
D.A: Sí. É o obxectivo principal. Ten que chegar. Hai equipo suficiente para conseguilo.
FIL: Falamos xa do teu novo equipo. Qué agardas da Sarriana tanto a nivel individual como colectivo?
D.A: A nivel individual espero adaptarme pronto. O estilo de xogo de Edu non é o mesmo que vai ser con Alberto. Dentro das miñas posibilidades creo que me podo adaptar ben e axudar ao equipo no que poida. E a nivel colectivo, o obxectivo do clube. Imaxínome que é ascender a Terceira División. Están facendo todo o posible. E tamén axudar no que poida á Sarriana.
Imaxino que o obxectivo da Sarriana é ascender a Terceira División
FIL: Grazas e moita sorte Diego!
D.A: Moitas grazas a vós. Un abrazo.
