A-56: Víctor Eimil: "O Arenteiro é un equipo case profesional"

Fotos: CD Arenteiro

Nas últimas semanas, un novo goleador deuse a coñecer por Ourense. Aínda que na provincia de Lugo xa sabían do seu olfacto ante a portería rival. Víctor Eimil (18-01-1999, Vilalba) marcou en febreiro o seu primeiro gol en Terceira. E dende aquela, dous máis consecutivos. Goles que significaron puntos para o Arenteiro. O cadro do Carballiño xogará por estar o ano que vén na reestruturada Segunda B.

Eimil foi atrasando a súa posición co paso dos anos. Racing Villalbés e Deportivo, (na base) Laracha e Fabril foron os seus equipos. No pasado verán fichou polo ambicioso proxecto do Arenteiro. Chegou a Ourense para seguir medrando no fútbol. Como xogador e tamén como adestrador. O talento precoz protagoniza a terceira entrega da A-56.

Futbolin: Cales son as sensacións logo de confirmar esa presenza na fase polo ascenso?

Víctor Eimil: Máis ou menos as sensacións son iguais porque os puntos seguen contando. Esta finde xogamos outro partido importante. Recibimos ao Pontellas. Os puntos necesítanse para o final de liga. Si que é certo que afrontamos este tramo con ilusión, unha vez que xa estamos clasificados matematicamente.

Futbolin: E ti estás nun momento persoal moi bo. Con tres goles seguidos nas anteriores semanas…

VE: Tres goles seguidos é a hostia. Tiven mala sorte ao comezo da temporada por mor dunha lesión nos isquios. Impediume coller regularidade no primeiro tramo de competición. Pero traballei para recuperarme e dende o parón do Nadal xa estou xogando todo seguido. Estou contento por marcar, pero, sobre todo, porque os goles axudáronlle ao equipo a gañar.

Futbolin: O obxectivo é o ascenso?

VE: Si, cando viñen para aquí ese xa era o obxectivo. Estamos cerca del, iso non se discute. Dende hai trinta anos non se xoga unha fase de ascenso. Sería algo histórico para o club subir. Pero non pensamos máis aló de conseguir os tres puntos esta fin de semana.

“Este domingo imos ter unhas 450 persoas animando e volvemos ao Espiñedo”

Futbolin: O equipo formou un grupo con xogadores moi contrastados. Como é o ambiente no vestiario?

VE: É certo que hai varios xogadores xa con experiencia en Segunda B como Sylla ou Javi Pazos. Hai moi bo grupo tanto no plano futbolístico como no persoal. A convivencia é boa.

Futbolin: Un proxecto moi ambicioso…

VE: Pódese dicir que o Arenteiro este ano é un equipo semi ou case profesional. Adestramos todos os días pola mañá, agás os martes. Os sábados tamén nos preparamos en sesión matinal.

Futbolin: Hai capacidade no Carballiño para manter un equipo así?

VE: Si, sobre todo pola afección que temos. O malo esta tempada é que non puidemos vivilo pola covid. Este domingo por fin imos ter unhas 450 persoas animando e volvemos ao Espiñedo. Vaise notar moitísimo. Xa de sempre a afección do Carballiño mete a moita xente no estadio. Agora vai ser moi bonito que podan desfrutar dunha fase de ascenso.

“O sistema de Fran Justo benefíciame moito”

Futbolin: Estás cómodo na posición de carrileiro?

VE: Cando viñen para aquí sabía que Fran Justo habitualmente apostaba por xogar con carrileiros. Este sistema benefíciame moito. Non o dubidei e estase vendo nos números. Na posición de lateral chegaba para meter centros e dar algunha asistencia, pero non chegaba nese un para un. De carrileiro teño máis liberdade para subir e baixar.

Futbolin: Fuches retrasando a túa posición cos anos. De pequenos eras dianteiro goleador no Racing. Como lembras aquela etapa?

VE: Foi moi bonita. Algunha vez teño pensado que me gustaría volver a aqueles tempos.

“Paco Corredoira foi esa persoa que me aconsellou dende pequeniño”

Futbolin: Que importancia tivo nesa etapa Paco Corredoira?

VE: Foi esa persona que me aconsellou dende pequeniño. Como el foi futbolista, díxome que coas condicións que tiña podía chegar a onde el chegou. Non é doado chegar a eses niveis. Hai que coidarse e ter a cabeza fría. Saber que hai momentos malos e momentos bos.

Futbolin: Sacrificaches moitas cousas polo fútbol?

VE: Tentei coidarme. Non saír de festa, non probar o alchol, non fumar, non saír cos amigos ata as tantas;… Pódelo facer algunha vez, pero non por rutina.

“Pensei que tiña opcións de chegar ao Dépor cando viña de xogar máis de trinta partidos en Terceira”

Futbolin: En cadete de segundo ano fichas polo Dépor. Como se produciu esa fichaxe?

VE: Falarame o meu representante que había varias ofertas. Pero Coruña estaba cerca, eu son do Dépor desde pequeno e ofrecéronme unhas condicións axeitadas para ir. Evidentemente houbo máis dificultades das que tiña no Villalbés. Hai moitos xogadores e a competencia aumenta. Pero moi feliz de vivir esa etapa.

Futbolin: Agardabas a decisión do Dépor de non contar contigo?

VE: Por un lado, xa mo esperaba. Había máis xente que viña por detrás e eu non xogara moito o curso anterior. Por outra banda, feliz por buscar tamén outras opcións. Os anos que estiven alí tratáronme moi ben. Á xente da canteira trátana ben. Os medios para subir ao primeiro equipo témolos.

Futbolin: Nalgún momento viches opción de chegar ao primeiro equipo?

VE: Os últimos anos si que non vin moitas opcións. Cando máis o pensei foi cando xoguei co Laracha máis de trinta partidos en Terceira e estiven unhas semanas na dinámica de adestramentos do primeiro equipo.

Futbolin: Nas últimas semanas vimos como outro vilalbés puido chegar…

VE: Síntome moi orgulloso de Villares. É un crack. Un dez dentro do campo e tamén un dez fóra del.

“Agora como adestrador analizo partidos en lugar de velos”

Futbolin: Como está sendo esa experiencia de adestrador?

VE: Comezara no Laracha con nenos pequenos. É máis fácil de levalos porque a esas idades tentas meterlles o fútbol na cabeza e comezar a interiorizarlles como se ten que xogar. Agora no Arenteiro déronme a oportunidade de adestrar ao xuvenil de Liga Galega. Comezaremos nunhas semanas a competición.

Futbolin: Pouca diferenza de idade tes cos teus xogadores, como o manexas?

VE: Si que é máis difícil porque nunca estivera con estas idades. Ao principio nervioso, pero agora xa creo que imos polo bo camiño. O grupo estame axudando moito. Eu podo fallar e os xogadores tamén.

Futbolin: Cambiaches como xogador dende que eres adestrador?

VE: Si, bastante. Empecei a ver máis partidos. Case analizalos en lugar de velos. Fixarme nos sistemas tácticos, como xoga tal xogador, o que fai este futbolista cando recibe o balon, etc.

Futbolin: Cal é a meta que se marca Víctor Eimil?

VE: A curto prazo, o obxectivo é ascender co Arenteiro. Logo non me poño límites. O propósito segue sendo chegar ao máximo nivel. E despois si que teño no horizonte seguir medrando como adestrador.