#Feminino #Fútbol afeccionado

SD Antas, como aproveitarse do contexto para facer a mellor tempada da historia

Foto de portada: SD Antas

En tres meses de competición, o Antas conseguiu un fito na súa traxectoria deportiva. O cadro feminino chegou ás semifinais dunha fase de ascenso á categoría estatal. As circunstancias beneficiaron, pero as adversidades tampouco foron poucas.

A Primeira Galega repartiuse en tres grupos no seu breve formato de primavera. O cadro da Ulloa comezou a tempada encadrado no grupo cos clubs da zona de Santiago e do Barbanza. Xogou co Villestro (equipo que conseguiu o ascenso á Primeira Nacional), co Victoria B de Santiago, co EFM Concello de Boiro e coa SD Xuventú Aguiño.



En oito encontros, o Antas logrou trece puntos que o colocaron na terceira posición. Só perdeu un partido; o da estrea ante o filial do Victoria a domicilio. Foi quen de vencer nos dous duelos ante o Aguiño e tamén ao Boiro no Castro Seoane. Salientan ademais os dous empates conseguidos ante o Villestro, o equipo a bater do grupo e da categoría.

Jesús Melendo: «O formato beneficiounos»

Melendo volveu coller este curso ao equipo logo deixalo un ano antes.

O formato hai que recoñecer que nos beneficiou. Nese primeiro grupo xogamos con rivais da nosa liga e despois había un filial que non podía xogar o play off. Xogamos unhas semifinais de fase de ascenso a unha liga estatal cun equipo como o CD Lugo que non nos gañou fácil. Estamos contentas por como foi a temporada”, comenta Jesús Melendo, adestrador do Antas na súa segunda etapa no cargo.



O balance de goles sae positivo tamén para o conxunto preparado por Melendo. Conseguiron marcar dezasete tantos nesa primeira fase polos trece que encaixaron. Na faceta goleadora volveu destacar Nuria Louzao. A capitá anotou sete goles e estivo no grupo das quintas máximas goleadoras da categoría no primeiro tramo de competición. Aínda así, o preparador prefire non quedarse cun só nome: “Sobre todo, ao que lle hai que dar valor é a que o grupo vén sendo máis ou menos o mesmo que ascendeu de Segunda a Primeira. As xogadoras foron mellorando, houbo tamén algún cambio, pero o loable é a melloría das futbolistas e a forma de facer as cousas”.

Á segunda fase accederon seis equipos que foron divididos en dous grupos. De novo o Villestro e tamén o Alertanavia foron os rivais. Xogaron só enfrontamentos a un partido. O cadro de Santiago volveu ser o dominador. Gañou os dous partidos. Desta volta, si foi quen de superar ao Antas. Venceron no campo da Barrosa por 2-0. Non obstante, a vitoria pola mínima do Antas ante o Alertanavia posibilitou a participación no play off de ascenso. O gol de Yaiza no Castro Seoane meteu ao conxunto nunha clasificación histórica.

Había unha praza de ascenso á Primeira Nacional. Polo momento, a terceira categoría do futfem estatal. A fase final xogárona catro equipos: SD Villestro, CD Lugo, Atlántida Matamá e SD Antas. O equipo da Ulloa colou o seu nome entre as mellores do fútbol feminino galego.

No duelo lucense das semifinais, o CD Lugo levou a vitoria. Malia todo, o Antas caeu coa cabeza alta pola mínima (2-1). Mesmo chegou a adiantarse no marcador co gol inicial de Nuria Louzao de penalti. A capitá rematou o curso con oito goles; case cunha media de un por encontro.



Jesús Melendo: «O proxecto feminino da SD Antas vai seguir»

Nuria Louzao é a capitá do Antas. Está no equipo dende que naceu en 2013.

O Antas xogou en total once partidos esta tempada. O escaso número de xogadoras presentes nas convocatorias foi a tónica habitual ao longo dos tres meses. “É algo que nos pasou a todos os equipos. Aínda os que tiñan un cadro de xogadoras máis amplo, moitas non podían ir por diversos motivos. Houbo bastantes lesións tamén. Tivemos que ir a maioría das convocatorias con doce ou trece xogadoras. Son cousas que hai que aceptalas”, comprende Melendo.

Logo dunha tempada curta, intensa e histórica a incógnita sempre está na continuidade. Melendo adiántanos que seguirá a fronte do equipo. “Interésanos que cada ano siga habendo equipo feminino. E polo momento vai seguir. Estamos traballando en aumentar as fichas, pero sabemos da súa dificultade”, finaliza.

Rebeca Quiñoy: «Chegamos a un sitio ao que non pensabamos chegar»

Rebeca Quiñoy chegou á SD Antas procedente da UD Santiso.

A mellor socia de Nuria Louzao no ataque foi Rebeca Quiñoy (07-06-1999, Melide). A dianteira sumou catro tantos; un deles dos máis destacados da temporada. E todo logo de recuperarse dunha grave lesión sufrida xusto antes de deterse a competición.

Futbolinlugo: Como vivistes dende o vestiario a campaña?

Rebeca Quiñoy: Foi unha temporada dura pola covid ao non saber como ía ser. Pero penso que foi un curso bo a nivel persoal e grupal. Chegamos a un sitio ao que non pensabamos chegar. O Antas é un equipo que non ten moitos anos, é dunha vila pequena, non ten moito trasfondo, etc. Chegar á unha fase de ascenso a unha división estatal foi un logro.

Fil: Como lembras que foi o partido de semifinais ante o CD Lugo?

RQ: Foi un partido duro e con moita calor. Saímos cun sistema máis defensivo porque non sabiamos como ía saír o Lugo. Tivemos que defender moito. Pero tivemos algunha ocasión e, a saída dun córner, unha man na área provocou un penalti ao noso favor. Marchamos ao descanso gañando 0-1. No segundo tempo, elas mantiñan a pelota pero soubemos defendelas e salvamos a presión. Non obstante, pouco a pouco puidonos o físico xa que fomos con doce xogadoras na convocatoria. Marcáronnos o empate moi rápido e despois viñémonos abaixo. A pesar de todo, aínda puidemos empatar pero anuláronlle un gol a Nuria no minuto 90. Cabreounos un pouco esa decisión, pero así é o fútbol.

«A nivel mental é duro xogar sen cambios»

Rebeca Quiñoy anotou catro goles este curso. Foto: SD Antas

Fil: As convocatorias habitualmente son escasas, como se leva dende dentro saber que é probable que se te mancas non teñas unha compañeira que te releve?

RQ: A nivel mental é moi duro. Esta tempada tamén tivemos tres lesións, algunha compañeira que non competiu por mor da covid, etc. Pasounos nunha ocasión esta campaña que tivemos que seguir o encontro con dez. Intentamos saír adiante como puidemos.

Fil: Ti viñas dunha lesión grave, podemos dicir que a covid non che afectou para non xogar?

RQ: Rompín o seis de marzo de 2020 no adestramento do venres. Perdinme ese partido do domingo e logo xa se parou a competición. Por un lado, case foi mellor así porque estar dende fóra sen poder xogar pola lesión, ía ser máis duro (risas).

Fil: Non sei se fisicamente recuperaches ben, pero a confianza tela toda. Como se che ocorre marcar ese auténtico golazo de chilena?

RQ: Foi unha locura. Non o esperaba. Si que intentara algunha vez unha chilena, pero das que se desvían sen éxito. Vin subindo a pelota, estaba de costas a portería e pasouseme pola cabeza facer a chilena. Tiven a sorte de que me saíu. Foi unha locura meter ese gol. Non todos os días se marca un tanto así.

Fil: Que significa para ti xogar no Antas? Continuarás no equipo?

RQ: É un orgullo estar coas compañeiras. Dende que cheguei ata o de agora. Non quero que se desfaga o Antas. En prinicpio, seguirei a próxima temporada, aínda que depende un pouco dos estudos.

SD Antas, como aproveitarse do contexto para facer a mellor tempada da historia

Diario dun mercado. Episodio 221

SD Antas, como aproveitarse do contexto para facer a mellor tempada da historia

Diario dun mercado. Episodio 222

Dejar un comentario

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *