Historias teño moitas, isto é o mellor do fútbol. Algunhas non valen para contar. Pero eu creo que esta de hai dous meses si.
Era un día de sol, iamos no coche cara Arzúa. Collimos a autovía desde Lugo. A que vai de Palas a Nadela. E iamos tarde, sempre chego tarde. Polo que iamos por enriba do permitido…
De súpeto, vimos un coche. Frenei e berrei: «Mira onde se poñen os cabróns estes e tal».
Falsa alarma. Seguimos e chegando ao final da autovía vimos outro coche que estaba nunha das saídas da autovía que están pechadas.
Pasamos daquel coche, un pouco de cachondeo a verdade. Xa que ata lle pitamos e todo. Comigo viña Álex Vázquez de copiloto. Xirouse para atrás e dixo: «Oiches, era a Guardia Civil».
Temimos o peor. Seguimos a nosa viaxe e, onde acaba a autovía saímos. Alí estaba unha patrulla parando. E nós alí ante eles coa música a tope, sonando algo de reggaeton. Baixamos a ventá, xa pensando no peor despois do que pasara quilómetros atrás.
Falou o axente:
–«Parámosvos xa que vos acaba de pillar o radar. Por favor poña o carné no salpicadero (nova medida co do COVID).
Eu xa estaba nervoso. Púxeno alí. Volveu falar o garda:
–«Perdone, díxenlle carné de conducir. Acábame de dar a tarxeta de crédito«.
Os compañeiros partíndose. Eu nervosísimo. Saqueino, agora ben. Aínda que parecía que quería sobornar ao axente. Despois diso pillounos os datos e entregounos a correspondente receita.
Chegamos ao adestramento e foi un auténtico cachondeo por parte de todos. Xogadores e corpo técnico… Foi a historia do día, a historia do día na que lle pitamos ao radar.
Brais Prieto Cobas. Centrocampista do Arzúa. Un do Valadouro que reparte fútbol na terra do Queixo
