G: Vai haber unha parte positiva, que é o ánimo das futbolistas ao poder xogar nun gran estadio. E pode haber a parte negativa ao ser un campo moi grande e que nos xeren eses espazos as xogadoras que son tan rápidas. En todo caso, os adestradores estamos para corrixir esas cousas e poder contrarrestalas. A nivel social é bo para promocionar o fútbol feminino en toda a provincia e en Galicia. É certo que xa xogamos máis partidos no Anxo Carro, como puido ser a final da Copa Deputación. A nivel publicitario Friol xa é moi coñecido e respectado pola zona norte de España na que nos movemos.

«Nos enfrontamentos directos vai estar a chave»

Fil: A nivel máis xeral, como valoras a temporada?

G: Pódesenos dar un aprobado. Co cadro de xogadoras que hai deberiamos estar tranquilamente nun terceiro ou cuarto posto sen pasar ningún tipo de apuro. Creo que temos o terceiro mellor equipo da categoría. Déronsenos resultados malos por circunstancias e ímolos arrastrando agora. Tamén hai clubs como o Sporting, o Racing e o Matamá que teñen bos cadros de futbolistas. E sabiamos dende o principio de temporada que iamos estar catro equipos para dous postos. Nos enfrontamentos directos vai estar a chave.

Fil: Contabas con que o equipo puidera estar máis preto do Oviedo e do Dépor ou xa pensabas ao principio que serían inalcanzables?

G: Sinceramente contaba estar un pouco máis preto deles. Pero ese par de resultados negativos supuxeron cinco puntos menos e son os que nos están separando un pouco do segundo. Está claro que o Dépor e o Oviedo teñen mellor cadro de xogadoras e estrutura ca nós. Pero tamén é verdade que non hai tanta diferenza polo que se viu nos partidos que xogamos contra eles.

Fil: Houbo moitos cambios coa chegada do Lugo?

G: Fixemos o convenio para mellorar. Estou agradecido ao Lugo e a Tino Saqués, quen se puxo en contacto comigo para facelo. O Lugo si que está cumprindo con nós e nós estamos intentando cumprir co Lugo. Melloramos a nivel corpo técnico, fisioterapeutas que non tiñamos (non os temos nos partidos pero podemos ir alí), e tamén nesa axuda económica que nos deu marxe para poder fichar algunha xogadora. Esperamos corresponder meténdonos na 1ªB.

«Pensamos que era o momento de medrar ao lado do Lugo»

Fil: Foi o Lugo quen buscou o Friol ou foi o Friol quen buscou o Lugo?

G: Foi sempre o Lugo quen buscou ao Friol. En conversacións previas, Tino sempre me comentaba algo ata que nun momento puxemos día para xuntarnos. Foi todo moi fácil. Pensamos que era o momento de medrar ao lado do Lugo. Estou contento de facelo.

Fil: A duración do convenio é dun ano por normativa, pero ves posibilidades de renovalo?

G: Nós estamos contentos; se o Lugo tamén o está con nós, supoño que non haberá problema en seguir. Non obstante, hai que esperar a acabar a liga e logo sentarse a falar. Porque o proxecto cambia totalmente se nos metemos na 1ªB.

Fil: Que importancia lle das a que o Friol estea na 1ª B?

G: En primeiro lugar a nivel económico. Aínda que se chame “1ª B” por decisión de Tebas, vai ser a segunda categoría española. As subvencións importantes que temos da Deputación e da Fundación Deporte Galego van encamiñadas a equipos de alta competición. A Segunda na que estamos agora vai quedar co mesmo nome, pero para ese concepto de subvencións será unha terceira categoría. A non ser que as propias institucións cambien o regulamento. Ademais a Segunda vai seguir sendo igual de cara porque se van manter os mesmos grupos que están.

Fil: Entón non é que se vaia gañar máis na 1ªB, pero non se perde…

G: Non se perdería…; pódese gañar a nivel patrocinio. Tebas di que é mellor venderlle a un patrocinador unha primeira, aínda que leve o nome de “1ªB”, que venderlle unha segunda. Esa é a dúbida. Se a nivel patrocinio imos gañar máis. Penso que o que imos gañar é repercusión a nivel publicitario porque posiblemente os medios presten máis atención nunha 1ªB ao haber menos equipos en cada comunidade. Como aspecto negativo pode ser o tema de buscar xogadoras.

«Levamos moitos anos loitando por estar aí contra clubs de grandes cidades»

Fil: Ese ascenso sería o máis importante da historia do Friol?

G: Podería ser. Pero creo que houbo outros momentos importantes. No primeiro ano de creación xa se conseguiu ascender a esta categoría na que estamos (daquela coñecida como 1ª Nacional). Houbo moitísimos momentos importantes. É un pobo moi pequeno e levamos moitos anos loitando por estar aí contra clubs de grandes cidades que teñen outras cousas que nós non podemos ter. A parte do económico, sempre tivemos que afrontar a remuda do equipo porque moitas xogadoras marchan por estudos ou porque as levan outros clubs.

Fil: Ti comezas no fútbol sala con aquel potente Concello de Friol FS, por que das o salto ao fútbol?

G: Levabamos moitísimos anos no fútbol sala. Eramos un equipo que adoitabamos quedar naquela Liga Autonómica entre o primeiro e o cuarto e estabamos a un moi bo nivel. E con moi boas xogadores, xa de toda a provincia. Sen embargo, empecei a detectar que o fútbol sala ía decaer ao non poder chegar a Prata ou á Primeira. Non había moitos equipos de fútbol, pero eu tiña esa visión que o futuro ía estar no fútbol. Pensaba que a xente ía estar máis decantada e que ía ter moita máis repercusión. A algunhas xogadoras pareceulles unha boa idea, pero outras non se querían adaptar ao fútbol campo. Mantivemos as dúas seccións, pero despois xa foi incompatible. Recórdome do primeiro ascenso contra o Erizana en Boiro (campo neutral), na prórroga. Foi algo histórico. Ese momento si que é inesquecible.

Fil: Outros equipos si que se consolidaron no fútbol sala, o tempo deuche a razón ou arrepínteste do cambio?

G: Non me arrepinto. Creo que tamén son un privilexiado porque tiven sorte nas decisións que tomei. Sempre estiven rodeado de boas xogadoras. A chave foi acertar.

«A chave foi mestuar as axudas económicas e o acerto que tivemos»

Fil: Á marxe deses acertos, cales son as chaves desta traxectoria que levou ao equipo, xa noutras tempadas, a pelexar polos postos altos desta Segunda?

G: Sempre estivemos a un nivel alto e o máis difícil sempre foi manter as xogadoras. Non hai que esquecer a parte económica. O Concello de Friol leva toda a vida axudándonos; tamén outros patrocinadores privados como Panadería Ousá e Luis Iglesias ou a subvención importante da Deputación por ser equipo de alta competición. Sen todo iso é imposible acadar os obxectivos aos que chegamos. A chave foi mesturar as axudas económicas e o acerto que tivemos.

Fil: E Peluquería Mixta tamén, non?

G: Ese é un caso curioso. Vén dende os inicios do club. Un grupo de amigos xuntámonos para ir aos maratóns de fútbol sala e alguén tiña que poñer as camisolas. Eu como tiña a Peluquería dixen que me encargaba de poñelas e apareceu aí o nome. Logo empezou a medrar o club, facer estatutos,…e foi quedando. Hoxe en día o nome está tan arraigado que non é facil cambiar. Quedou por ese comezo. Para min sempre prevalece que vaia o nome de Friol por diante.

Fil: Neste camiño estás acompañado por moita xente, pero que importancia teñen Josito (actual primeiro adestrador) e Covi (xogadora, capitá e adestradora do equipo B) neste proxecto?

G: Josito e máis eu somos amigos dende que el era pequeno. A nosa relación chega ao ámbito familiar. Veu nun momento dado hai catro anos que lle pedín que me botase unha man. Despois, o ano pasado non saíu ben por outros motivos a fichaxe doutro adestrador e axudoume a rematar a temporada. Este ano xa lle ofrecín levar este proxecto. Covi é unha persoa que está para todo o que necesita o club sempre; sabe moito de fútbol, adestra o B, ten o nivel 3…, é unha adestradora de moito futuro, pero que ten o hándicap de ser muller.

«A creación do filial é do que máis contento estou»

Fil: Precisamente esta tamén foi unha tempada importante pola creación do filial, que importancia lle das?

G: Era unha das cousas que tiña moitísimas gañas de ter. Covi veno traballando dende que intentou buscar nenas para xogar a Copa Gallaecia. Aquilo foi un éxito total. Ver nenas benxamíns, alevíns e infantís disfrutar. Estamos agrecidos aos clubs que lles pedimos colaboración para dispoñer das xogadoras. Foi a parte que máis nos vinculou a facer o equipo B. É do que máis contento estou. Formuleillo a Tino Saqués e dixo que si. Foi complicado arrincar porque na provincia creáronse varios equipos. Pero ao final tiven que descartar xogadoras e agora temos 20. O seu compromiso é moi grande, non baixamos ningún adestramento de dezaseis. Están moi ilusionadas tamén porque van primeiras, aínda que ese non é o obxectivo do club. O propósito e que as que comezaron en setembro sexan mellor en maio e poidan formar parte nun prazo do primeiro equipo.

Fil: Despois de todo o traballado, quédalle a Geluco algún soño por cumprir no mundo do fútbol?

G: O soño máis próximo é meternos na 1ªB para garantir a estabilidade do club. Se eu cando comecei alguén me di que no futuro ía estar aquí, digo que non. Non me cría que iamos estar tantos anos onde estamos. O soño xa o teño cumprido. Estou moi satisfeito de todo o que levo conseguido.