#Anecdotario #Fútbol afeccionado #Terceira RFEF

O anecdotario: «A embarcada de Boiro», por Xusto

Temp

hai 12-13 anos, estaba no foz. cos criss, diego hermida, chinchóns. son dous partidos en realidade. ultima xornada coincidiu con unha das festas máis importanes de foz, O Santo. todo o pobo sobe de acampada, 3-4 dias arriba se coincide co Día das Letras Galegas

o equipo estabaa practicamente salvado. remontamonos a penultima xornada, partido contra o Dorneda. carambola moi gande para descender, arrastres e tal. iamos ganando 3-1 e empezaron a pasar cousas raras. un con 4 tarjetas e fai entrada moi a destempo. outro rotura de fibras, outro que busca a tarjeta. a mais simpatica de todas. un veterano moi conocido, hoxe en dia adestrador. tiña 4 e non habia maneira de que lle sacase a quinta, protestaba e o arbitro non lla queria sacar, parecia que o ia facer adrede.



nunha xogada centra un do dorneda e este xogador que era central ocurriuselle despexar na área de puños co consiguiente penalti e tarjeta. o partido acabou 3-2 e sen máis problemas.

tocou a embarcda a boiro. os máis novos, con 20-21 anos. os mais veteranos foron tirando de veterania e forase tirando. ainda asi equipo salvado, o Santo non se perdonaba e fomos todos. foramos 12 xogadores en microbus, non facia falta bus enteiro. ventanas empañadas, bolsas para o mareo. un porteiro moi recoñecido non aguantaba a gana de ir ao baño. e o conductor non podía parar na autovía. menos mal que tiñamos moitas botellas de auga baleiras e tirou deso.

empeza o partido cun boiro que estaba arriba e nos bastante mermados, sen porteiro suplente. 1-0 un gol moi protestado, tan protestado que o porteiro que descargara no autobús o malo que tiña dentro, despois descargouno co arbitro soltándolle unhas cuantas lindeces. expulsarono no descanso. tocoume debutar como porteiro de preferente. foi meritorio porque quedamos 1-0, tiven duas paradas. unha moi fácil nun corner e un man a man contra o dianteiro do boiro. case empatamos ao final. fixemos unha noble actuacion



a volta todo o mundo morto no autobús pero satisfeitos co partido feito e con dar a cara. e ainda algun sendo domingo foi a tomarlle a ultima ao Santo para despedilo ata o ano seguinte.

Xusto. Mítico defensa do Racing Villalbés, fútbol a flor de pel

O anecdotario: «A embarcada de Boiro», por Xusto

A Axenda: necesidade na Reigosa e duelos

O anecdotario: «A embarcada de Boiro», por Xusto

O Racing Vilalbés non logra sentenciar o

Dejar un comentario

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *